WHOA: de huidige stand van zaken
De WHOA is in het leven geroepen om in essentie levensvatbare ondernemingen de mogelijkheid te bieden te kunnen herstructureren zonder de kosten van een faillissement. Lees daarover meer in onze eerdere blogs in het dossier WHOA. De WHOA staat daarnaast expliciet toe dat het wordt gebruikt om een liquidatieakkoord te bereiken. We zien dat van de tien op rechtspraak.nl gepubliceerde gehomologeerde akkoorden juist de liquidatieakkoorden op dit moment een relatief groot aandeel uitmaakt van het totaal aantal gehomologeerde akkoorden. Tot nu werden vijf afwijzingen van homologatieverzoeken gepubliceerd. Lees hier alles over: ‘WHOA huidige stand van zaken’.
Welke lessen kunnen uit de gedane uitspraken worden geleerd? We leggen het je graag uit.
Waarom worden WHOA-verzoeken door de rechter afgewezen?
Zoals gezegd zijn er momenteel tien toewijzingen en vijf afwijzingen op rechtspraak.nl gepubliceerd. In de gevallen dat de rechtbanken een homologatieverzoek hebben toegewezen, werd die beslissing veelal onderbouwd met de overweging dat “(…) nu niet is gebleken van gronden om het homologatieverzoek af te wijzen, de rechtbank het akkoord (zal) homologeren”, of woorden van gelijke strekking.
Over de wettelijke gronden waarop de rechtbank een akkoord moet afwijzen, schreven wij al eerder een blog. De afwijzingsgronden zijn vastgelegd in artikel 384 lid 2 tot en met lid 5 Fw. Uit de afgewezen homologatieverzoeken blijkt dat die meer dan eens stranden op (I) gebrekkige informatieverstrekking of op (II) ongelijke behandeling van schuldeisers.
(I) Gebrekkige informatievoorziening
Bij gebrekkige informatievoorziening moet naar aanleiding van de gedane uitspraken worden gedacht aan zaken zoals (I) het niet aanleveren van een lijst waarop stemgerechtigde schuldeisers en hun aandeelhouders worden genoemd, en het bedrag van hun vordering of nominale waarde van hun aandeel wordt vermeld, (II) het ontbreken van een lijst van de schuldeisers die niet onder het akkoord vallen, (III) onvoldoende inzicht in de waarde die naar verwachting gerealiseerd kan worden als het akkoord tot stand komt ontbreekt, (IV) het ontbreken van een waardering van de activa op de balans, en (V) onjuiste of ontbrekende financieringsdocumentatie. Het gaat erom dat schuldeisers voldoende inzicht krijgen om zich een beeld te kunnen vormen van het akkoord en de gevolgen daarvan.
(II) Ongelijke behandeling van schuldeisers
Wat betreft de ongelijke behandeling van schuldeisers, geldt dat de klassenindeling moet voldoen aan de eisen die de wet daaraan stelt. Op dit punt werden akkoorden veelal afgewezen omdat door de aanbieder onvoldoende inzichtelijk was gemaakt hoe de klassenindeling tot stand is gekomen. In één geval kwam de rechtbank Midden-Nederland tot afwijzing van een akkoord omdat een aparte klasse-indeling voor MKB-schuldeisers ontbrak. Verder werden deze MKB-schuldeisers op basis van het akkoord minder dan 20% van het bedrag van hun vorderingen aangeboden. Dit is in strijd met artikel 374 lid 2 Fw. Er zijn gevallen denkbaar waarin van de regel kan worden afgeweken, maar dit moet dan wel goed worden uitgelegd. In dezelfde casus was sprake van bevoordeling van vijf aan de schuldenaar gelieerde vennootschappen die in totaal ruim 5% op hun vordering zouden ontvangen, terwijl de andere schuldeisers met 1,02% genoegen moesten nemen. De rechtbank ging daar niet in mee.
Verder zien we gevallen waarin door de aanbieder van het akkoord geen redelijke termijn voor het laten plaatsvinden van een stemming aan de stemgerechtigde schuldeisers en aandeelhouders werd aangeboden. In één geval werd een schuldeiser in eerste instantie ten onrechte buiten het akkoord gehouden. Hier kwam de rechtbank Gelderland echter tot de slotsom dat een ‘vergeten’ schuldeiser géén ongelijke behandeling van schuldeisers is, op voorwaarde dat alsnog een vergelijkbare overeenkomst met die schuldeiser wordt gesloten. De aanbieder van het akkoord kruipt hier door het oog van de naald. Dat zal alleen kunnen als op het akkoord verder niets aan te merken valt.
Conclusie:
Zorg er als aanbieder van een WHOA-akkoord dus voor dat de informatievoorziening helemaal op orde is, en de klassenindeling duidelijk en transparant. De praktijk leert dat hieraan hoge eisen worden gesteld.
Meer weten?
In Dossier WHOA zetten we alle ins en outs uiteen van de Wet homologatie onderhands akkoord.
– De Wet homologatie onderhands akkoord is er!
– Alles over het akkoord
– Stemprocedure en stemrecht
– Homologatie door de rechter
– Afwijzingsgronden homologatieverzoek
– Voorzieningen om een akkoord aan te bieden
– De herstructureringsdeskundige
Behoefte aan gericht advies voor jouw specifieke situatie? Neem contact met ons op.
